IRSC

4 mei 2015

De Internationale Robert Stolz Club België v.z.w. rouwt om haar voorzitster.

 

Afscheid nemen

Herinneringen aan Tante Julienne.

Het raadsel van haar leven … het raadsel van haar dood

Alles vloeit als zand of water langzaam langs handen door

Een tintelend gevoel een begrijpende blik

Een veeg gebaar een lichte tik

Een woord met nadruk klaar gezegd

Een gedachte vervuld van haar oprecht

De vreugde voor dit samenzijn bezit een domper van verdriet

Het klinken bij een glaasje wijn beëindigt hier haar levenslied

Hoe kan je nu met woorden vatten wat leven eigenlijk is

Als je werkelijk beseft dat het een einde heeft waarin de eeuwigheid aanwezig is ?

Geboren en getogen in deze oude stad heeft ze met haar twee zussen een jeugd van vreugd gehad … haar ouders, zelfstandigen, bezaten niet zo ver van hier een winkel van kachels en stoven …

Wat wil zeggen “zij zat er van kleinsaf aan al heel warmpjes is” …

Getrouwd net na de oorlog met onze Nonkel Miele kwam algauw haar zoon Mark het fijne gezinnetje vervoegen … maar, ach, wat een ramp wat een drama.

Zij hebben veel te vroeg amper 25 jaren later door een auto-ongeluk Mark moeten afstaan.

Dit verdriet heeft heel voelbaar onze nonkel hard aangepakt.

Tante heeft dit steeds kunnen verbergen en het overlijden van haar man twintig jaren later heeft zij met kranige levenslust weten te overwinnen.

Zij bezat een groot organisatietalent en met familie, vrienden en kennissen kon zij toch verder een leven opbouwen dat tot op het einde heel wat bewondering wekte.

In Willebroek op internaat leerde ze haar vak en haar werk werd steeds met grote stiptheid en accuraatheid uitgevoerd, eerst in de verzekeringsmaatschappij de Union, later de Royale Belge (nu Axa) zowel in Brussel als in Watermael-Bosvoorde.

Zij droeg op een trotse manier haar lot en de eenzaamheid heeft nooit haar leven kunnen overheersen. Wanneer je in haar vriendenkring werd opgenomen – dat ging niet steeds van een leien dakje – had zij heel snel door wie ze voor zich had …

Dan kreeg je een koosnaampje en dat was -oep z’n plat Mechels “MENNEKE”

Terstond verloor je jouw voornaam en zelfs jouw achternaam want ze sprak jou steevast aan met “menneke”

Ik heb me altijd afgevraagd of zij deze troetelnaam voor haar zelf met een hoofdletter schreef of met een kleine letter, want ik vermoed dat ze ook daar een duidelijk onderscheid maakte.

Deze benaming ging dan ook gepaard met een ferme tik tegen het dichtsbijzijnde lichaamsdeel en geloof me deze tik werd vele malen op korte tijd uitgedeeld … een hersenbloeding heeft haar geveld en nu moeten we van Tante Julienne afscheid nemen … we zullen haar begraven maar ik weet dat wij dat doen in ons hart ….

J.P.Maes Mechelen

Zijn tante en peningmeester van de Internationale Robert Stolz Club België vzw

 

 

Afscheidswoord vanuit de Robert Stolz Club

Geachte Familie,

Beste leden van de Internationale Robert Stolz Club, Geachte aanwezigen,

Ook wij waren ten zeerste verrast toen we zondagmorgen het droevige nieuws te horen kregen. Onze geliefde voorzitster, Mevrouw Julienne Standaert-De Groof was aan haar laatste grote reis begonnen.

September-Oktober 1969: Op vraag van de Grootmeester Robert STOLZ zelf, stichtte zoon Mark Standaert op 18 jarige leeftijd de IRSCB om de Weense muziek en in het bijzonder deze van Robert STOLZ zoveel mogelijk te promoten. Met de hulp van Mr Worms heeft hij dat schitterend gedaan. Maar helaas, 6 jaar later kwam Mark in een auto ongeluk om het leven. Vader Emiel Standaert nam dan de fakkel over van zijn overleden zoon.

Vanaf toen, 1975, kwam ook moeder, Mevrouw Standaert-De Groof, meer en meer in beeld. Alles speelde zich af ten huize Befferstraat 17. Tot aan zijn overlijden in 1997, bleef hij onze trouwe voorzitter.

In 1997 werd dan het bestuur grondig hervormd en uitgebreid. Dan hebben wij gevraagd aan moeder Standaert, om onze 3de voorzitter te worden. Dit voor wat de familie Standaert had gepresteerd. Dat heeft zij dan sindsdien met veel verve en overtuigingskracht gedaan.

Zij was een zeer strenge, maar zeer correcte, voorzitster. Tijdens deze laatste periode en dus onder haar voorzitterschap, is de club er enorm op vooruit gegaan.

Ons concert GRÜSSE AUS WIEN in Antwerpen, hebben wij moeten ontdubbelen. De vraag naar kaarten werd te groot. Sinds 2000 zijn we ook gestart met een Weens concert in onze thuisbasis Mechelen: De WIENER PARADE. Ook daar moesten wij na enkele jaren ontdubbelen.

Maar zoals we reeds zeiden, zij volgde alles zeer goed op. Zelfs van de kleinste zaken moest zij toch telkens alle details kennen. En dit tot op het allerlaatste moment van haar leven. Zij nam nog steeds deel aan onze bestuursvergaderingen en was er nog bij op 19 april in Hotel De Basiliek in Edegem, op ons prachtig clubfeest PROSIT WIEN.

Geachte voorzitster, beste Julienne, wij danken u voor de vele mooie jaren dat we samen hebben doorgebracht. Te veel om op te noemen.

Maar ook uzelf mag fier zijn op uw club. In naam van al mijn collega’s bestuursleden, beloven wij u dat we dat werk met zeer veel entousiasme zullen voortzetten.

Van “hierboven” zult u ons wel aan het werk zien en kunt u nog mee genieten van de vele momenten die er zullen aankomen.

Beste Julienne, wij wensen u nog een mooie laatste reis toe naar het hiernamaals.

Wij vergeten u nooit!

Het voltallig bestuur van de IRSCB vzw René Van Eyken

 

 

 

Tekst ter overweging: .

“Aan wie mij lief heeft ….” (J.-Pierre)

Troost van de overkant …

Troost maar gerust nu, ik ben vrij.

Door je verdriet heen… denk aan mij.

En weet dat ik zonder pijn,

zonder verdriet in licht zal zijn.

En wat je nu nog van mij ziet

is wat jij kent, maar ben ik niet.

Het droeg mijn leven door de tijd en bracht me naar oneindigheid.

Ik geef het terug aan moeder aard die het weer opneemt en bewaart …

En ik – ikzelf – ga naar mijn Bron

waar alle leven ooit begon.

Droog je tranen, het komt goed.

Ik heb het altijd al vermoed:

mijn mooiste dromen worden waar,

dus droom nu verder voor elkaar.

Blijf aan mij denken hoe ik was

vooral als ik gelukkig was.

Groei maar aan die herinnering,

en put daar moed uit voor een nieuw begin!